उगाळले दुः -
19th April 2006, 02:11 PM
कितीही, अन् कितीही केली खंत,
तरीही जगणं आहेच शेवटच्या श्वासापर्यंत.
येणार् आहे न मागता, ते दुःख मलाही कळते.
परी का रोज रोज माझी चिता दुःखावर् जळते?
का न व्हावे मी फूल साधे हळूच स्वतःशी हसणारे,
फुलवून जीवन सारे मुग्ध् एकांती रमणारे.
का सारावे दूर जगणे भिऊन भिऊन दुःखाला;
क्षण केवळ आनंदाचा पुरावा उभ्या आयुष्याला!
हास्य फुलावे ओठांवर , या न जरी दुःखास अंत;
तरीही जगणे आहेचा नि जगणारा भाग्यवंत
--
reply
BHEJO
WARNA
"r--._,---------.
"_, .c-.------"""
/ i--"
C__J
YE DEKHA? HAI NA?
PURI 6 KI 6 UTARU KYA BHEJE MEIN ?
|